蛩动一臺秋气深,酒浮灯影唤微吟。不禁骚雅多悲兴,且与枯禅话息心。
宋词 2019-03-05 17:01:48 3 #韩淲
凉风吹雨过城头,不近重阳不是秋。断送清樽欺老病,吹臺供得几多愁。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #韩淲
寻得残僧上月臺,雨云清薄未全开。茶瓯坐久酒盃举,桂树落香黄菊来。
宋词 2019-03-05 17:01:48 4 #韩淲
贯休一去二百载,犹得灵山照玉溪。不是臺高可留客,秋来人要觅诗题。
殷勤饷酒山中客,独酌遥知懒独登。一片闲云如可爱,清时谁曰味无能。
臺高戏马风吹帽,笑口开时插菊归。却忆东山携妓饮,试唿红袖着仙衣。
宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #韩淲
春登臺处溪山好,煖霭时吹淡淡风。试以闲身供酒琖,也知人与我能同。
平步飘然上玉堂,也来江祖钓沧浪。一生不得文章力,犹有虚名万古光。
归鴈亭前坐久之,晴云吹散碧参差。江湖秋水已如许,惭愧仇池徙倚时。
尘埃无地可乘风,更落都城隘屋中。天以江山振衣袂,小亭休沐见新功。
宋词 2019-03-05 17:01:48 8 #韩淲