酴醿一架煖争开,投老看花得几回。兴以芳时寻醉去,诗从永日送香来。
宋词 2019-03-05 17:01:48 5 #韩淲
不是伤春着句迟,似醒犹困欲晴时。从他野草闲花见,已自雄蜂雌蝶知。
宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #韩淲
往来常爱白龙洞,困借僧窗竹榻眠。几许客尘烦恼病,爲渠泉石弄风烟。
水声流出白云洞,正是楚天秋雨时。应过严陵滩下去,清风波面一丝知。
学海波翻笔底宽,逢辰当不负巍冠。只今得句因时雨,才思何妨若涌湍。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #韩淲
三曾三孔久凄凉,百世空闻书传香。人物江西初未远,定寻坠绪接茫茫。
诗筒剥啄入幽扉,到手令人喜欲飞。多谢清骚涤尘虑,不惟高泽救时饥。
暑天常欲踏层冰,未雨低垂气不胜。田里三农那可旱,闾阎万竈信如烹。
边韶经笥任嘲眠,底用回澜障百川。繫马堂阶官独冷,秋来应喜雨公田。
若无交友可忘年,餽岁何由得酒泉。不是骚人太多事,定无家酿与吟篇。