绅笏视林薮,达人忘异同。端知柱下史,却笑鹿门翁。犴狱仍阴德,诗书亦隽功。何须笠泽去,烟浪放船篷。
宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #陈造
授书天佐汉,鼓箧客师韩。气宇包溟渤,辞锋凛莫干。经纶股肱似,姓字齿牙寒。不作规随起,谁令九鼎安。
政绩新皇眷,功名旧壮怀。人才双立玉,笔势各排淮。鹏路天惟咫,鲰生骨未埋。行看仲淹弼,接武冠尧阶。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #陈造
雪晓乌惊矫,无风叶自零。人家住莽苍,径柏挺寒青。千载犹归鹤,三生省病僧。脾虚眼多眚,更比向来增。
对雪动遐想,此情今古同。饶爲灞桥句,会奏蔡城功。耻卧袁安屋,思乘列子风。高翔广乐地,眩旋九霞红。
荒政頼贤守,湛恩推上方。龚黄真父母,秦越肯圻疆。手自起僵仆,术先销暴强。膏肓得司命,铭肺可能忘。
筇杖陪随去,漂然不繫舟。云低山影暝,风定竹林幽。病减柳臂感,老无蒿目忧。吟诗如蚀月,玉斧傥能脩。
爲儒如此尔,粮食第晨晡。诗漫南山杞,愁连董泽蒲。宾筵阙鹅炙,券负有牛租。久要惟穷鬼,文成不受驱。
生常信流坎,老不嘆漂零。雪后菊未死,雨余山更青。仍烦析尘语,远寄打包僧。政绩随诗价,多君日日增。
密雪界秋冬,悲欢可得同。祥如关岁事,时合奏场功。政要肉骨手,民方霜叶风。强吟盐絮句,面不盖羞红。