艷粉奇葩照座隅,更阑醉墨点襟裾。诗成平处犹元白,无限羁愁頼破除。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #陈造
迂儒法士就鷄连,犹復拘拘诧瓮天。度外有人能好客,一樽容我赋超然。
形容骯脏水云宜,心意阑残欲语谁。不作贵人炎冷面,北山逋客最相知。
隥围山拥碧崚嶒,二载房陵冷似冰。今日皇皇空载质,令人翻忆在房陵。
啸风含月近窗扉,金锁珑璁凤尾齐。况復頼君相引重,一时同作辟尘犀。
皱縠香罗裹瓠壶,此君高韵岂其徒。萧然相对心莫逆,敢谓徐郎山泽臞。
拜赐清诗醒醉昏,恍如帝所听新翻。君才炙輠无穷尽,未敢先关月下门。
玉盘盂侧玉爲人,插羽瑶觞不计巡。想送客归回醉盼,司花来梦鬭精神。
道装人映醉中姝,十二分行俨翠裾。遥想翻阶丽清禁,似今羣艳簉庭除。
朅来取友得三贤,安石仁风乐广天。七字不应呈此拙,诗肠老去已枵然。