一回思想一伤神,不觉翻然笑转新。云在岭头闲不彻,水流涧下太忙生。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #释清远
草里寻常万万千,报云飞去岂徒然。鼻头是甚闲皮草,十字纵横一任穿。
潦倒江湖上,竿头事可咍。一回浮子动,又是上鈎来。
非风幡动唯心动,大海波澜常汹涌。鱼龙出没任昇沉,生死圣凡无别共。无别共底怎么样,祖佛傍观空合掌。
若有丝毫付与人,可师何得更全身。人间天上迷逢处,八两元来是半斤。
百万人天望举扬,拈花微笑大乖张。几多业识茫茫者,问着劳生沸似汤。
宋词 2019-03-05 17:01:48 4 #释清远
法王法令若爲酬,潦倒文殊强出头。负累释迦犹可事,至今千古闹啾啾。
杲日连天照有无,孰云善逝坐跏趺。如今要见当年事,邪正犹来在半途。
寥廓无状,孰爲龙门。有指南路,绝刀斧痕。因缘去住,任物所论。黄竹寒湫,晓而復昏。
画出人皆识,相逢道更亲。起云峰后路,记得往来频。