雨过清流走白沙,隔篱红杏一枝斜。可堪风日浓于酒,更爱君诗丽似花。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #释德洪
柳如西子舞时腰,飞絮初狂雪未消。多谢余郎造化手,解拈春色写鲛绡。
嫩寒清晓欲留春,睡足山中乐事新。珠玉等闲无胫至,风流全付茂陵人。
一盏露芽袪睡思,半帘疏雨作愁媒。似闻池馆花如海,杖策当爲得得来。
宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #释德洪
叶云谁剪芘花身,花厎何人笑语频。应是流莺诉心事,窥墻欲见恨无因。
鳬鸥水暖聚圆沙,带雨春湖脉脉斜。翠线受风遮径柳,燕脂含雨隔篱花。
叶欲藏禽花没腰,春愁叠叠觉难消。碧云新月谁梳鬓,翠浪柔风自织绡。
野梅官柳不胜春,妒面愁眉各鬬新。欲作清诗成瘦坐,生憎白雨解催人。
酒入香腮笑未知,小粧初罢醉儿痴。一枝柳外墻头见,胜却千丛着雨时。
清绝新诗写硬黄,着籖端爲密收藏。自惊短拙知何限,爱子高才见未尝。
宋词 2019-03-05 17:01:48 4 #释德洪