连日颠风断渡,一番花信催春。残夜华鲸吼粥,梦回窗月窥人。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #释德洪
闲里虽无白业,笑中自有丹沙。啜我同游蓬岛,箇中枣大如爪。
秋来又入重城,满腹憨腮惊人。只欠一箇布袋,便是弥勒化身。
自笑干陪奉汉,人夸热肺肠僧。饭了脱剥打睡,椎门击撼不应。
过江问大沩路,失脚到小庐山。惭愧没箇虏子,满堂都是乡关。
风过渊明卧处,林间子厚来时。睡起一杯春露,壁间数句坡诗。
对书只图遮眼,题诗何必须编。且看无情说法,羣山雪尽苍然。
觅句初闻试手,吐词果復惊人。夜觉千巖昼永,晓看万瓦生春。
冲雪来寻觉范,思时山说灵源。此夕蒋陵二老,画出韦郎五言。
煴火扶持清境,篝灯点破黄昏。冻耳欣闻软语,冷斋忽变春温。