寂寥空山独夜,萧条古木清秋。风月谁家捣练,江头何处钓舟。
宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #释德洪
玉骨解藏岁月,饥肤不受尘埃。落笔惊鸿掠纸,延僧春露浮杯。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #释德洪
同到洪崖桥上,水光射着山寒。爲君更吐妙语,乞与西山老端。
宋词 2019-03-05 17:01:48 3 #释德洪
鸡声乱人语秀,山色涴我衣裳。洗尽人间热恼,还君坐上清凉。
行尽几重添秀,雷犇响落晴空。散坐煮茶爲别,云间一径微通。
屋破不至露寝,食乏不至餐毡。此身投老未死,万事一切随缘。
住山心已老大,看云情转虚闲。东华软红縦好,无因飞到窗间。
山学春愁眉黛,水如含笑花香。睡起凭高凝睇,浅红数笔残阳。
雨后哦君佳句,华气如川方增。石出水生微渚,云闲山露寒层。
米岭嵴吞西岳,筠谿尾插漳江。兴发扁舟寻子,夜晴风掲蓬窗。