庐陵米价若爲酬,入市知行趣自由。借问年来何所直,大宋山河四百州。
宋词 2019-03-05 17:01:48 5 #释守珣
坐禅成佛心中病,作镜磨砖眼里华。一掣牢关金锁断,等闲信步便归家。马驹子,实堪夸。自从胡乱后,着处是生涯。
倚竈爲灵自不灵,灵踪断处一堆尘。野老不来敲祭鼓,打正因邪别是春。
宋词 2019-03-05 17:01:48 7 #释守珣
不是风兮不是旛,几人北斗面南看。祖师直下无窼臼,眼绽皮穿较不难。
宋词 2019-03-05 17:01:48 6 #释守珣
老大不堪用,约去了还来。伸脚缩脚里,贪程启快哉。有娘生面无爷姓,趁得昙华五叶开。
宋词 2019-03-05 17:01:48 8 #释守珣
三拜勤劬雪到腰,觅心无处强相饶。神光冷地思量着,始觉春来雪自消。
展阵开旗便要赢,谁知御驾不亲征。把定锵旗收阵脚,直向熊峰不出兵。
难兄难弟问来端,百衲金襕递代传。弟应兄唿成底事,免认剎竿头指天。
百万人天普请看,头陀末上独开顔。堪笑衣穿瘦骨露,一肩授手搭金襕。
帝子游春不逐他,相邀诸姊入尸陀。死人堆里出身路,拨动烟尘见也么。灵利汉,不消多。回头踏着自家底,洞云深处旧烟萝。