摘叶寻枝我不能,和根拔出示众生。只这菩提本无树,撩天映岳碧层层。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #释印肃
直截根源佛所印,三界虚生失性命。印泥印水印虚空,盲参佩印成心病。
有人不肯任情徵,大地山河发问情。一指头端无两样,普天匝地一时明。
决定说,表真僧,处处和光勿自能。有时鼻孔撩天笑,箇箇众生目患盲。
宋词 2019-03-05 17:01:48 3 #释印肃
即是如来大圆觉,切忌将心重卜度。鸟窠拈起布毛吹,未透玄津休摸索。
宋词 2019-03-05 17:01:48 4 #释印肃
诸行无常一切空,一切空处合元宗。如如莫作身边见,法界无他一性同。
宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #释印肃
寂灭性中随饮啄,渴饮饥餐无住着。不患寡而患不均,众生和悦因斯乐。
放四大,莫把捉,本无毫髮堪依托。地水火风亦假名,十二缘生如兔角。
求佛施功早晚成,一念无心道自明。枯木寒灰渠自在,无功用智等空平。
唤取机关木人问,触目菩提谁辨论。亡僧可喻木人机,玄沙直指何劳顿。