般若锋兮金刚燄,无说无闻非顿渐。倚天长放白毫光,祈雨祈晴无不验。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #释印肃
大丈夫,秉慧剑,一扫邪魔如掣电。金刚三昧独威雄,不是观音谁得见。
顿入无生知见力,不问晴干并雨湿。逢场作戏弄心花,彼自纷纷非我急。
是以禅门了却心,心心心外别无心。如今只是旧时底,不换源机放旷吟。
莫不由斯心意识,三尸六贼空相逼。一似龟毛缚勐风,凡夫不体无消息。
损法财,灭功德,宁作常贫岐路客。身虽能触不能知,只爲前因无准则。
深成认贼将爲子,可惜祖宗田共土。如今败缺卒难收,浪死虚生长劫苦。
学人不了用修行,只应步步踏阴坑。大光普照盲无识,非时不共野狐争。
取舍之心成巧僞,夜枕髑髅浑说寐。与他南面乐非轻,不知自己无心地。
舍妄心,取真理,勐火聚中求冷水。胜热婆罗请上山,须臾便入三摩底。
宋词 2019-03-05 17:01:48 3 #释印肃