石头和尚草菴歌,试问参方会也么。千万莫将茅瓦比,离鈎三寸绰清波。
宋词 2019-03-05 17:01:48 3 #释印肃
鸡鸣丑,飞空着地波波走。演若达多再得头,依前不换旧时首。无不无,有不有,有无不到休开口。拈槌竖拂有谁知,逐迹寻臊真猎狗。
宋词 2019-03-05 17:01:48 4 #释印肃
夜半子,万事无心谁到此。一毛头上了徧圆,永劫不遭邪魅使。昇高臺,挝大鼓,努目摇头如老虎。猪羊咬尽更伤人,自己不真长劫苦。
宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #释印肃
人定亥,坠石痴人犹擣碓。忽然舂出古菱花,照地照天无向背。今时人,会不会,未了先须除渴爱。情忘想尽至无依,体若虚空非内外。
黄昏戌,更点分明黑如漆。一道常光绝世伦,来往不通金密积。知不知,识不识,自古至今非外觅。木女清宵何所爲,混月闲吹无孔笛。
日入酉,万户千家无别有。相唿相唤去还来,谁识一身非妍丑。也无头,也无手,劫火洞然渠不朽。猪羊牛马化爲真,毫髮不留无可守。
晡时申,衙鼓鼕鼕妙意新。括地该天人不会,如飘野马入迷津。不取相,勿疎亲,露体堂堂绝翳尘。屠儿一念无诸业,龙女逡巡作佛身。
日昳未,担板玄沙爱鳖鼻。丧身失命几多人,张口送睛何处避。不通宗,浑寐语,业识茫茫无本据。盲参不体弄蛇人,常被弄蛇穿却鼻。
日南午,大地元来没寸土。天上天下独爲尊,耀目连睛无可睹。石巩痴,逢马祖,自己如空谁射弩。三平了道噼开胸,不拄箭锋徒自苦。
禺中巳,报君学道无门户。佛语诸经标此心,此心现时寂灭度。本无迷,曷有悟,真我非身谁作做。贪嗔痴爱属众生,达者无非涅槃路。