云水隔时君莫住,横吞碧汉包天地。任他物变景推迁,独我真如全定慧。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #释印肃
策杖还须远本乡,未曾举足见娘娘。多时不隔如今面,子母连天笑一场。
勿于中路事空王,鉆火还须金色光。烧却三千并世界,死中得活也无方。
阎浮早已八千年,朝夕忙忙被业牵。一梦不惊尘劫苦,何如领取现光前。
真浄界中纔一念,未离学地终须欠。今生努力绝名言,永劫不遭尘垢玷。
鹤树终谈理未玄,口中吐露白如莲。一花五叶亲分付,只恐众生眼着挛。
龙宫满藏医方义,药病相当除五味。搅草耆婆也大痴,胡言乱拔茎茎是。
后谈空有众皆捐,字字无空透色鲜。八万法门从此入,如今唤作老婆禅。
初说有空人尽执,未明理事虚劳力。念来年久转迷情,心不负人徒面赤。
三世如来共所宣,至今不断少人传。塞鸿非是人惊起,风击芦鸣写碧天。