玉麈逍遥岸葛巾,鸾钗宝瑟奉清樽。寄声与问鸳行旧,何似栖栖金马门。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #赵鼎
恺悌颁条坐啸余,自书下考拙催租。编民不解歌襦袴,凿井耕田一事无。
斋厨冷落山头寺,人物萧条水上村。几叶商船泊清浅,一星渔火照黄昏。
收罾渔浦青裙女,出米商船白纻郎。水小交关江上市,空山落日暮烟苍。
初无勲德在生灵,徒以游谈致上卿。血食官祠尚千载,男儿要自勉功名。
宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #赵鼎
山林是处有依栖,及此秋晴唤妇归。随分谋生何厌拙,莫因饮啄傍人飞。
坐看余香作雪飞,春风犹恋折来枝。何如就赏芳丛下,留到丹丸结实时。
谁是繙经清净侣,毋烦杖履过前溪。不如多置葫芦酒,直使渊明醉后归。
寻师杳隔蓬莱水,炼药长怀勾漏砂。闻道高人犹笑此,春风无处不开花。
灵龙夜吠千年木,丹鼎光腾九转砂。鹤驭云軿竟何许,巖前老尽碧桃花。