题岑公洞 真人邈何之,恍忽不可见。洞居独嵌空,壁留明珠溅。藤萝含冥濛,竹柏鬬葱蒨。至幽合人心,远翠落江面。野老乘篮舆,使君肆清燕。日影砌下倒,云容坐间变。大木巖欲倾,邃壑路微转。峥嵘施屏风,点缀成彩绚。虽云急行... 宋词 2019-03-05 17:01:48 3 #赵善赣