和谢公定观秘阁文与可枯木 斯人不復有,累世或可期。每于丹青里,一见如平时。坏障尘得入,惨澹令人悲。墨色落欲尽,严顔终不移。朽老莫使年,石心乌铜皮。念此犹少作,未尽冰霰姿。北枝把异鹊,意定了不疑。惜哉不得语,胸次几兴衰。一爲要贵... 宋词 2019-03-05 17:01:48 3 #陈师道