掬取长江供砚水,借将碧汉作蛮牋。兴来拈起如椽笔,大咏高吟欲上天。
宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #杨公远
生来性癖耽佳句,吟得诗成似有神。险语岂惟惊鬼胆,直须字字要惊人。
一方素壁龙蛇走,几首新诗冰雪清。语好惊人看不足,教侬技痒动吟情。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #杨公远
闲亭虚阁多标揭,旧句新篇各鬭工。爲拂尘埃题数语,敢期他日碧沙笼。
短篇吟了长篇续,旧韵酬成新韵催。一节此君缄锦绣,奚奴携去又携来。
银管空虚藏兔颖,冰怀磊磈吐天葩。有时挥扫浑无碍,尽道毫锋自有花。
吴刚运斧惟修月,轮扁挥斤妙斲轮。好句何须劳斧凿,无痕无迹自天真。
草木森罗归队伍,溪山辽遶作城池。运筹决胜应无敌,郊岛从旁作鼓旗。
突兀骚坛依汉立,英豪元帅凛霜威。四时景物知多少,一一投降听指挥。
松下云根迂菊径,梅边竹外着茆茨。天教管领闲风月,得句无非妙色丝。