色白还应及雪衣,觜红毛绿语仍奇。年年锁在金笼里,何似陇山闲处飞。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 4 #来鹄
事关休戚已成空,万里相思一夜中。愁到晓鸡声绝后,又将顦顇见春风。
唐诗 2021-08-13 01:18:03 3 #来鹄
雨恨花愁同此冤,啼时闻处正春繁。千声万血谁哀尔,争得如花笑不言。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 5 #来鹄
褭丝翘足傍澄澜,消尽年光伫思间。若使见鱼无羡意,向人姿态更应闲。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 7 #来鹄
新历才将半纸开,小庭犹聚爆竿灰。偏憎杨柳难钤辖,又惹东风意绪来。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 6 #来鹄
黯黯严城罢鼓鼙,数声相续出寒栖。不嫌惊破纱窗梦,却怕爲妖半夜啼。
也无稜郭也无神,露洗还同铸出新。青帝若教花里用,牡丹应是得钱人。
唐诗 2021-08-12 23:43:03 5 #来鹄
千形万象竟还空,映水藏山片復重。无限旱苗枯欲尽,悠悠闲处作奇峰。
倚天双劒古今闲,三尺高于四面山。若使火云烧得动,始应农器满人间。
春初一卧到秋深,不见红芳与绿阴。窗下展书难久读,池边扶杖欲闲吟。藕穿平地生荷叶,笋过东家作竹林。在舍浑如远乡客,诗僧酒伴镇相寻。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 2 #来鹄