磨刀呜咽水,水赤刃伤手。欲轻肠断声,心绪乱已久。丈夫誓许国,愤惋復何有。功名图骐驎,战骨当速朽。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 1 #杜甫
出门日已远,不受徒旅欺。骨肉恩岂断,男儿死无时。走马脱辔头,手中挑青丝。捷下万仞冈,俯身试搴旗。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 2 #杜甫
戚戚去故里,悠悠赴交河。公家有程期,亡命婴祸罗。君已富士境,开边一何多。弃绝父母恩,吞声行负戈。
唐诗 2022-01-13 02:38:03 6 #杜甫
吾怜孟浩然,裋褐即长夜。赋诗何必多,往往凌鲍谢。清江空旧鱼,春雨余甘蔗。每望东南云,令人几悲咤。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 4 #杜甫
贺公雅吴语,在位常清狂。上疏乞骸骨,黄冠归故乡。爽气不可致,斯人今则亡。山阴一茅宇,江海日凄凉。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 13 #杜甫
陶潜避俗翁,未必能达道。观其着诗集,颇亦恨枯藁。达生岂是足,默识盖不早。有子贤与愚,何其挂怀抱。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 5 #杜甫
地用莫如马,无良復谁记。此日千里鸣,追风可君意。君看渥洼种,态与驽骀异。不杂蹄啮间,逍遥有能事。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 7 #杜甫
天用莫如龙,有时繫扶桑。顿辔海徒涌,神人身更长。性命茍不存,英雄徒自强。吞声勿復道,真宰意茫茫。
唐诗 2022-01-13 01:03:03 5 #杜甫
朝逢富家葬,前后皆辉光。共指亲戚大,缌麻百夫行。送者各有死,不须羡其强。君看束练去,亦得归山冈。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 3 #杜甫
勐虎凭其威,往往遭急缚。雷吼徒咆哮,枝撑已在脚。忽看皮寝处,无復睛闪烁。人有甚于斯,足以劝元恶。