忆我斋中榻,寒宵几独眠。管宁穿亦坐,徐孺去常悬。虫网垂应遍,苔痕染更鲜。何人及身在,归对老僧禅。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 4 #李德裕
二叟茅茨下,清晨饮浊醪。雨残红芍药,风落紫樱桃。巢燕衔泥疾,檐虫挂网高。闲思春谷事,转觉宦途劳。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 5 #李德裕
溪上药苗齐,丰茸正堪掇。皆能扶我寿,岂止坚肌骨。味掩商山芝,英逾首阳蕨。岂如甘谷士,只得香泉啜。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 9 #李德裕
龙门有开士,爱我春潭碧。清景出东山,闲来玩松石。应怜林壑主,远作沧溟客。爲我谢此僧,终当理归策。
唐诗 2021-10-10 16:53:03 5 #李德裕
常羡荜门翁,所思惟岁稔。遥知松月曙,尚在山窗寝。兰气入幽帘,禽言傍孤枕。晨兴步巖径,更酌寒泉饮。
自知无世用,只是爱山游。旧有嵇康嬾,今慙赵武偷。登峦未觉疾,泛水便忘忧。最惜残筋力,扪萝遍一丘。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 8 #李德裕
壮龄心已尽,孤赏意犹存。岂望图麟阁,惟思卧鹿门。无谋堪适野,何力可拘原。只有容身去,幽山自灌园。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 6 #李德裕
尚平方毕娶,疎广念归期。涧底松成盖,檐前桂长枝。径闲芳草合,山静落花迟。虽有苽园在,无因及种时。
唐诗 2019-03-05 17:01:48 10 #李德裕
绮皓巖中石,尝经伴隐沦。紫芝呈几曲,红藓閟千春。聊用支琴尾,宁惟倚病身。自知来处所,何暇问严遵。
唐诗 2021-10-10 15:18:03 7 #李德裕
遥思寒食后,野老林下醉。月照一山明,风吹百花气。飞泉与万籁,髣髴疑箫吹。不待曙华分,已应喧鸟至。