一灯清坐欲三更,月到疎棂胧松明。除了当栏松上鹊,无人听得读书声。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #张镃
隔竹红梅酷似桃,政宜修涧绿周遭。武陵风景何时别,不绝人来意更高。
桂子休夸碧满园,小蒲萄实待霜繁。他年隠处寻西宅,先认冬青拥寺门。
酷烈深怜格外香,树边苔气与苍凉。莫教糁径浑如雪,快向青阴置竹床。
上林名字万年枝,高映宫墙侧映池。不是移根闲地种,岁寒情性有谁知。
杂树花香少似君,雨余风晓或斜曛。行人不着清新句,亦合移时驻屐闻。
寂歷疎条叶未空,忽惊冰靥照霜风。秋来心事谁能领,不向篱边数菊丛。
半霜黄绿尚斓斑,笑指清芬数日间。会得此中堪乐意,洞庭端合傲商山。
懒向江头置木奴,瓦盆聊玩绿垂珠。何烦二老输赢决,始悟商山乐不殊。
苔径斜通砌竹鞭,素光交映入湘帘。若教谢女庭前种,不道空中雪似盐。