风调花常逐岁新,苦惭诗思只陈陈。吟成不敢分明举,生怕渠知鄙薄人。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #张镃
杯行纔到莫留残,要向梅边露肺肝。今日正晴还有雪,谓予不信试遥看。
喜客能挥白玉琴,此花端解古时音。只防老鹤来偷听,引起翻云万里心。
宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #张镃
今夕悬知月未圆,照梅已自不胜妍。冰姿玉色谁堪比,除是姮娥敢并肩。
九节筇枝休化龙,佳时朝暮且相从。枯条岂但敲令尽,鸟雀冲花定不忪。
苍帝妃嫔总素装,胜游常是遍江乡。玉楼谪堕迟归去,冷淡工夫笑我忙。
鹎鵊唿人晓梦回,霁光催赏百株梅。轻车不管沾泥滑,童子从来自惯推。
正煖休嫌夜雨来,恐花乘煖一齐开。不然何事东风意,容易吹香与碧苔。
萧然日月岸纶巾,春满幽园肯倦行。一事尚须烦造物,看松微雨看梅晴。
别开庭院近莲塘,油榭栏干小扇窗。更取梅花瓶内插,放教清梦月横江。