杂兴 其二四 山川万代留,人物有时尽。慷慨羊叔子,登临重嗟悯。功名垂櫜来,老去载仓囷。焉有利在民,转盼声即泯。非真弔古往,借言聊自引。湛也穷其心,欲嘿不能忍。惜昧无去来,徒知幻与影。 宋词 2019-03-05 17:01:48 5 #张镃
杂兴 其二二 道德酿搢绅,睟容无点尘。望之鄙吝消,矧得累夕亲。缅思阙里化,四教隆诸身。济济三千徒,变蒙尽爲仁。贤圣虽不同,气类当等伦。叔度亦我师,千载风如新。 宋词 2019-03-05 17:01:48 4 #张镃
杂兴 其一九 汉代嘉唐虞,欲以儒理国。公孙谈治道,纯驳互失得。广大语尤害,开边心莫极。无怪淮南谋,日夜惮汲直。东阁礼诸贤,脱粟自爲食。欲以此自文,后世有真识。 宋词 2019-03-05 17:01:48 4 #张镃
杂兴 其一五 河南牧羊儿,不识奇字书。君王事边头,无亦官帑虚。慨然分家资,补国何勤渠。讵有忠于君,而谓不学欤。毋令败羣语,缑氏果有余。惜哉封禅主,更欲取名誉。岁晚责缘饰,宜其返田闾。 宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #张镃