十二巫山耸翠峦,楚王宫殿玉巑岏。定知爲雨爲云处,不似当初梦里看。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #张耒
卑如扬子官执戟,贫似玉川居洛阳。不敢弯弓轻妄射,争如覆被逐山郎。
宋词 2019-03-05 17:01:48 4 #张耒
地吉泉甘庆所钟,直疑遥与惠山通。曲肱烦暑都消尽,如卧萧萧紫竹风。
昏昏落日下墙东,歷歷晴云送去鸿。岁晚苍槐甘老大,尽将黄叶付秋风。
宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #张耒
不復当年端正楼,多情犹问故宫游。山川不改繁华尽,须信人生一世浮。
诗将收功久戢戈,羸师再鼓奈疲何。想君无物惊禅定,独未能除是此魔。
维摩丈室自萧然,病起新凉得恣眠。我愧声闻难问疾,想君独对散花天。
日落星稀河汉微,清秋一点水萤飞。凉风白露愁先觉,可待梧桐报即知。
学省归来门巷秋,伴眠书史满床头。低云漠漠梧桐晚,屏上江山亦解愁。
近郊小径绝人行,水满菰蒲取次生。沙岸雨来长集燕,桑田深处忽闻莺。