乱中一任青春去,秪有闲愁作鬓华。日暮风吹古原树,杜鹃啼遍满林花。
宋词 2019-03-05 17:01:48 7 #张嵲
山河大地因谁有,闻见觉知非我亲。不挂一丝全体露,真成本分住山人。
宋词 2019-03-05 17:01:48 4 #张嵲
木人睡足理精神,大地山河勿一尘。不是解谈无口论,由来不及世间人。
宋词 2019-03-05 17:01:48 5 #张嵲
今朝自撒窗前栅,决眦双鳬没绮塍。便是提封无限界,不忧闽陌误东陵。
宋词 2019-03-05 17:01:48 12 #张嵲
一行疏柳对柴门,又见荒烟上晚村。日日墙阴观日影,人生消得几黄昏。
宋词 2019-03-05 17:01:48 9 #张嵲
病起清羸废酒巵,茶烟聊復飏轻飔。卜居便作千年计,会见蟠桃着子时。
宋词 2019-03-05 17:01:48 10 #张嵲
雨罢青枝犹裊裊,风余紫燕故翩翩。垂帘竟日无余事,庭草虽长不用鞭。
青叶生林啼鸟新,出门逢水不逢人。杨花满地披重蠒,不信人间有暮春。
茫茫白水环虚市,股引清渠绕梵宫。一夜春风入高柳,怳如身在海涛中。
宋词 2019-03-05 17:01:48 6 #张嵲
桃花零落怨春回,松下朱门向水开。燕子不知非旧客,依然还取故巢来。
宋词 2019-03-05 17:01:48 3 #张嵲