舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶溪泛舟诗也因以其句爲韵赋诗十首 其三 老圃髮如霜,见客能废锄。与坐使之年,自云八十余。老身六朝民,草舍数世居。力守远祖言,一字不学书。 宋词 2019-03-05 17:01:48 5 #陆游
舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶溪泛舟诗也因以其句爲韵赋诗十首 其二 维舟入谷口,信步造异境。隔篱鸡犬声,满地梧楸影。瓦甑炊香稻,石泉汲新井。人间苦偪仄,爱此须臾景。 宋词 2019-03-05 17:01:48 5 #陆游
舟中咏落景余清晖轻桡弄溪渚之句盖孟浩然耶溪泛舟诗也因以其句爲韵赋诗十首 其一 独鹤还故乡,岿然但城郭。出门无与游,所至苦寂寞。裹饭事幽讨,此计殊不恶。薄暮宿渔家,苍烟带墟落。 宋词 2019-03-05 17:01:48 9 #陆游
小舟湖中夜归追和孟浩然夜归鹿门歌 山光渐淡川气昏,急雨乱打荷叶喧。小舟横掠湖边村,人家收网半闭门。吾庐未见见堤树,舟人指点孤灯处。蒲丛姑恶最可哀,冲雨飞鸣背人去。 宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #陆游
偶咏不才明主弃多病故人疏之句感孟浩然事作孟浩然诗一首 吾评孟浩然,雅意作诗人。死经四百载,赋诗名愈新。爵禄岂不赏,不义宁贱贫。身虽遭放还,未必非得仁。 宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #赵蕃
孟浩然骑馿图 坏墨残缣閲几春,灞桥风味尚如真。摩挲只可夸同社,装饰应难奉贵人。旧向集中窥一面,今于画里识前身。世间老手惟工部,曾伏先生句句新。 宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #刘克庄
腊月二十五日偶忆孟浩然白髮催年老青阳逼岁除之句因次和此篇奉寄达善 归梦涉远道,青山非故庐。岁时筋力减,日夜鬓毛疎。且免编民役,休论邸报除。百年余二老,莫遣寸阴虚。 宋词 2019-03-05 17:01:48 14 #舒岳祥