颠风急雨退花晨,翠叶银苞照眼新。高架攀缘虽得地,长条盘屈总由人。横钗素朵开犹小,扑酒余香韵绝伦。唯有金沙顔色好,年年相伴殿残春。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #刘子翚
汩汩復汩汩,着鞭鸡一号。老身缘底急,长路只徒劳。石乱春谿恶,山深晓月高。村沽得微醉,犹足张余豪。
近湖黯黯气常寒,指点宫亭渺莽间。素色夜浮全楚月,绿光春浸十州山。醉思天末骑鲸去,老怯风头听雁还。柔橹声中知禹烈,愧无椽笔画孱顔。
隠约菱歌断,斜阳水面移。美人贪照影,不觉画船欹。
宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #刘子翚
石濑分流小,霜林间树红。暮桥横隠约,寒锻响丁东。
宋词 2019-03-05 17:01:48 4 #刘子翚
停车莽苍认孤坟,烈烈英标尚想存。已脱遗孤安赵氏,更轻一死报公孙。荒林雀噪风常急,古道人稀日自昏。惆怅九原如可作,欲凭楚些爲招魂。
马嘶何陇暮,有意念离居。去路经秋雨,行装一担书。穷知身计拙,病觉世缘疏。晓枕残归梦,翻然忆旧庐。
宋词 2021-11-09 20:45:03 7 #刘子翚
偶步忘归远,心闲逸兴增。山深知有寺,路尽不逢僧。
一树梅开早,清香袭客衣。夕阳箫鼓散,半是折残枝。
无復连云战鼓悲,英风凛凛在双祠。气吞骄虏方张日,恨满孤城欲破时。幽鸟自啼檐际树,夕阳空照路傍碑。平生不作脂韦意,倚棹哀吟两鬓丝。