筑室西山下,孤标未易亲。长闲如野鹤,偶出似祥麟。属者陪髦士,嗟唿瘗玉人。北风吹老泪,空滴暮江滨。
宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #刘克庄
绛帻昂然韵节清,不因风雪废长鸣。初闻烟岫犹衔月,久听山城渐杀更。惊起征夫茅店梦,唤回老将玉关情。年来无復中宵舞,自笑功名一念轻。
上封已失岳僧期,客问丹霞谢不知。懒到登山临水处,始惊筋力减来时。
派里人人有集开,竞师山谷友诚斋。只饶白下骑馿叟,不敢勾牵入社来。
宋词 2019-03-05 17:01:48 3 #刘克庄
茫茫衰草与云平,斗气千年不復明。惟有多情篷上月,相随客子过丰城。
每嘲介甫行新法,常恨欧公不读书。浩叹诸刘今已矣,路傍乔木日凋疎。
丁男放犊草间嬉,少妇看蚕不画眉。岁暮家家禾绢熟,萍乡风物似豳诗。
宋词 2019-03-05 17:01:48 4 #刘克庄
蛮府参军鬓髮苍,自调欵乃答渔郎。从今诗律应超脱,新吸潇湘入肺肠。
去年冬至投僧寺,今岁阳生宿店家。独夜无人堪晤语,青灯相对结寒花。
少陵阻水诗难继,子厚游山记绝工。断璧残圭零落尽,新碑无数满湘中。