方差能腊腹,学误至渐襟。幸有经文在,休于注脚寻。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #刘克庄
跳入无人见,谁知有路通。长房非黠者,草草出壶中。
古来神异少,天下妄庸多。文帝能全意,曹瞒竟杀佗。
秦法严堂陛,秦兵遶殿庐。如何危急际,只有一无且。
自昔名高世,皆由艺入神。未应除扁鹊,世上便无人。
寿有可延理,医无不死方。扁曾忧骨髓,和亦畏膏肓。
疾始于荣卫,哀哉不豫谋。贪生讳闻死,天下几桓侯。
宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #刘克庄
厥初赋形貌,固已具阴阳。素问无人读,流爲采战方。
宋词 2019-03-05 17:01:48 3 #刘克庄
尽识葠无毒,明知堇有灾。安知尝试者,百死百生来。
宋词 2019-03-05 17:01:48 4 #刘克庄
敕使爲唐患,忠唐独有君。晚知王自取,悞杀老监军。