贯索星明方用事,金花帖至枉标名。朝无左右容邹子,家有婵媛詈屈平。忍使衣冠同坐锢,未闻逢掖自相坑。还乡何止交游绝,鸥鸟逢渠也自惊。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #刘克庄
羣儿孰敢比肩随,翻水成文出愈奇。人欲关弓戕后羿,天宁飞箭中王罴。爱材不忍淹丛棘,去恶真如斩乱丝。珍重阿蒙宜努力,此生不可负君师。
早知抱璞烦三献,底用操觚角一名。归去馿堪驮子美,向来羊尚记初平。里居仅有箪瓢巷,壁立元无鼓铸坑。说与添丁并德曜,从今熟寝不须惊。
宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #刘克庄
黠儿阴挟弹丸随,发巧悬知中必奇。蝇本至微求附骥,貙犹可畏况生罴。烘燖似蝨羣藏絮,缠缚如蚕自吐丝。玉汝于成頼渠辈,何须挟策远从师。
南宫放榜已蜚英,北阙传胪却漏名。潜捄八人文最敏,尽归一网气难平。白生作么教持杵,越石争些已见坑。莫倚晴天频吐绶,儿童见了又须惊。
妙年文价重和随,不料东家産此奇。谗者纷纷传有虎,词人往往让于罴。探囊已足三年艾,补衮那无五色丝。闻说卜邻王翰了,长卿安敢出偏师。
范老登科犹别姓,余公应举亦更名。人心何止矛般险,世道于今砥似平。到了赭衣同适市,知它白棓欲谁坑。云端别有冥冥翼,不受虚弦浪箭惊。
对策南宫耻诡随,聊摅腹愤发胸奇。并驱何异牛同骥,独步方知虎畏罴。罚汝业儒磨铁砚,输它拥妓写乌丝。区区梦里争蕉鹿,笑杀傍人与士师。
少日父兄夸俊声,后来场屋擅文名。锦囊久矣憎长吉,玉枕几于杀阿平。怪底鸥羣及鱼队,化爲虎落与蛇坑。可怜彩翠矜毛羽,顾影无言只自惊。
出门机穽已相随,竟放灵均逐伯奇。始者啮肤微似蚋,俄然择肉及于罴。不言快箭穿杨叶,却讶长松托兔丝。败坏人材由利禄,乃知曾点胜颛师。