光霁丰标今寂灭,灵明根性讵消磨。夜来一段佳风月,不见尧夫只见窝。
宋词 2019-03-05 17:01:48 2 #刘克庄
鬓边雪映眼中花,更閲人间几岁华。丁未老人开七秩,尚携鸡絮到君家。
比丘会泣别瞿昙,秦失三号吊老聃。自笑此翁非铁汉,白头来此哭同参。
沈郎院闭綵云收,寂寞秋花拆树头。留取断絃来世续,此生长抱百年愁。
宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #刘克庄
鹿门陈迹有余哀,犹记庞公返自崖。行到当时相送处,不知老泪自何来。
宋词 2019-03-05 17:01:48 3 #刘克庄
浮空紫气何须尔,度世金丹岂有之。函谷不烦关尹出,城南莫遣树精知。
吴儿一夏甑生尘,染藕炊菱不疗贫。安得风樯驰万树,属餍菜色苋肠人。
牡丹姚魏荔方陈,欧蔡亡来罕识真。纵使有文堪续谱,未知楷法属何人。
曾攀玉李青冥上,亦摘蟠桃缥缈边。定是三生有灵骨,谪归犹作荔支僊。
绣行乡国诧儿童,锦裹宫城擅长雄。看取后村真富贵,屋山丹绘半天中。