溪庵十首 其一○ 豫爲终制付诸儿,莫待飞腾变化时。涑水书仪非含玉,魏公治命欲披缁。外加麟楦中先悴,生着蝉冠死岂知。除卸布衾堪覆首,更无一物可相随。 宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #刘克庄
溪庵十首 其九 户外履綦常不到,手中锄柄少曾闲。古时废地今花坞,昨日荒陂忽蓼湾。牧马童乖能识路,操蛇神黠怕移山。顔曾老矣虽难免,犹在长沮桀溺间。 宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #刘克庄
溪庵十首 其八 村深保社杂樵渔,岁晚溪翁此卜居。门下诸生皆去矣,冢旁二客定谁欤。即今不惜频投辖,他日毋烦更下车。却笑兰亭轻感慨,王侯归处即丘墟。 宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #刘克庄
溪庵十首 其七 病鹤曾栖禁苑枝,瞥然惊坠羽{衤离}褷。包弹靡靡萧萧制,指摘深深款款诗。表圣暇时先卜圹,牧之他日自爲碑。独惭师说多遗忘,老抱残编嘱付谁。 宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #刘克庄
溪庵十首 其六 自有身来即有愁,谁能身外出神游。西方佛比于泡影,南面王输与髑髅。儒运金椎尤可笑,魋爲石椁更何忧。曹瞒遗令空悲慨,铜雀臺荒邺水流。 宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #刘克庄
溪庵十首 其五 挟册相从祇一童,林间终日饱松风。小窗面野容山入,曲甽分溪与沼通。定有裔孙寻远祖,尽教智叟笑愚翁。绝怜樗里无标致,一墓何须夹二宫。 宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #刘克庄
溪庵十首 其四 买断荒山手拮据,旋移短树已扶疎。尊堂背市知闻少,竹迳通溪出入迂。闢瓮牖轩聊对卷,改弓弦路劣容车。可怜四壁空诸有,客至难营饭与刍。 宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #刘克庄
溪庵十首 其三 曾结丝絇侍玉旒,暮年身世寄沧洲。丑容讵得陪三阁,强项安能事五楼。何用渡芦登彼岸,偶然斩草乐斯邱。牧童窃听商歌起,此老胸中不着愁。 宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #刘克庄
溪庵十首 其二 昔美少年今老黧,云林深处葺幽栖。空房安得登伽女,同穴惟应法喜妻。尧桀两忘何足辨,彭殇俱尽不须齐。灵山弟子都麾去,免绕金棺掩面啼。 宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #刘克庄
溪庵十首 其一 涨水侵门堂跳蛙,偶来常是到昏鸦。宛如逆旅主人舍,谁访毗耶居士家。煨芋不嫌牛粪火,供茶就用鹿啣花。老来脚力全非昔,且可龛中坐结跏。 宋词 2019-03-05 17:01:48 1 #刘克庄